Surfen is een sport met een rijke geschiedenis die duizenden jaren teruggaat. Al voordat de westerse wereld in contact kwam met de Polynesische cultuur, was surfen daar een belangrijk onderdeel van het dagelijks leven. De Polynesische eilanden, die samen het gebied Polynesië vormen, liggen verspreid over de Stille Oceaan en vormen grofweg een driehoek met Hawaï, Nieuw-Zeeland en Paaseiland als de drie hoeken. Maar hoe steekt de geschiedenis van het surfen precies in elkaar? Je leest het hier!
Surfen in Polynesië
Tegenwoordig wordt surfen vaak gezien als een sport die zijn oorsprong vindt in Polynesië, waar het al een essentieel onderdeel was van de inheemse cultuur – en dat is het natuurlijk nog steeds. Op de Polynesische eilanden speelde surfen een belangrijke rol in de machtsverhoudingen. De stam die het hoogste aanzien had, beschikte over de mooiste stranden en de beste surfboards.
De stamhoofden, die de grootste autoriteit hadden, waren ook de beste surfers, en kregen de fijnste boards, vaak gemaakt van het beste hout. Gewone mensen mochten niet op de stranden van de stamhoofden komen; zij moesten het stellen met mindere stranden. Zo was surfen in die tijd letterlijk een sport voor de hoogste elite van de bevolking.
Surfen als kunstvorm
Hawaï, een vulkanische eilandengroep in het hart van de Stille Oceaan die iedereen wel kent, is al eeuwenlang het centrum van de surfcultuur. De eilanden, die de meest noordelijke delen van Polynesië vormen, bestaan uit acht hoofdeilanden, omgeven door kleinere eilandjes, riffen en zandbanken. Voor de lokale bevolking was surfen echter veel meer dan een recreatieve bezigheid, zoals het tegenwoordig vaak door toeristen wordt gezien. Surfen maakte deel uit van de Hawaïaanse cultuur en werd zelfs beschouwd als een van de hoogste vormen van kunst.
Deze kunst en traditie begonnen al voordat de surfers het water betraden, toen ze zich eerst tot de goden wendden voor “kracht en bescherming”. Was het water te rustig om te surfen, dan baden de priesters om de golven op te roepen waardoor ze toch konden surfen. Ook bij het maken van een surfboard speelde de spirituele ceremonie een belangrijke rol. Offers moesten gebracht worden voordat een board gemaakt kon worden. Hout werd met veel zorg gekozen en bewerkt: voor elke surfplank werd het juiste type hout zorgvuldig geselecteerd om de beste prestaties te garanderen. Surfplanken werden gemaakt van de meest gebruikte houtsoorten Koa, Ulu en Wili.
De ontdekking van het surfen
De 25-jarige Joseph Banks, een plantenexpert die deel uitmaakte van de vloot van ontdekkingsreiziger James Cook, was de eerste die getuige was van de lokale bevolking die surfte voor de kust van Tahiti. Banks bracht veel tijd door met de Tahitianen en bouwde een hechte band met hen op. Hij legde zijn ervaringen zorgvuldig vast in zijn verslagen. In zijn dagboek noteerde hij op 19 mei 1769, tussen 10 en 12 uur, dat hij “Indianen” zag surfen op de “bodem van een oude kano”. Hij beschreef dat surfen een belangrijk onderdeel was van het trainingsregime voor krijgers op Tahiti. Deze krijgers brachten uren door in het water, waarbij ze hun arm- en rugspieren trainden door te peddelen en te surfen.
De verspreiding van het surfen
Surfen bleef tot het einde van de 19e eeuw een sport die voornamelijk op Hawaï en andere Polynesische eilanden werd beoefend. De toenemende toeristenstroom naar Hawaï leidde echter tot een groeiende belangstelling voor de surfsport. Tegen het einde van de 19e eeuw begon surfen zich langzaam maar zeker te verspreiden naar Noord-Amerika, Australië en Europa.
In 1885 woonden drie Hawaïaanse prinsen op een internaat in San Mateo, Californië. Tijdens een vakantie bezochten ze het strand van Santa Cruz. Volgens de Amerikaanse surfhistorici Kim Stoner en Geoff Dunn was dit het moment waarop surfen voor het eerst plaatsvond op een Noord-Amerikaans strand, met Santa Cruz als de allereerste surfspot van het continent.
Het surfen begon toen te verspreiden naar meerdere continenten. In 1910 keerde de Australiër Tommy Walker terug naar zijn geboortestad Sydney, met een surfboard dat hij voor slechts 2 dollar op Hawaï had gekocht. Hij gebruikte dit board voornamelijk op Manly Beach, dat nog steeds een van de meest populaire surfplekken van Sydney is. Walker kreeg de sport snel onder de knie en werd al snel gevraagd om demonstraties te geven op verschillende stranden in de stad.
Surfen kreeg een enorme impuls toen de legendarische zwem- en surfkampioen Duke Kahanamoku in de zomer van 1914-1915 zijn talenten naar Australië bracht. Hij demonstreerde zijn surftechnieken op diverse stranden aan de oostkust, waarbij hij onder andere zijn eigen wereldrecord zwemmen verbrak in een zwembad in Sydney. Zijn surftalent toonde hij vooral op Manly Beach en Freshwater Beach. Het surfboard dat Kahanamoku tijdens zijn demonstraties gebruikte, is nog steeds te zien in de Freshwater Surf Life Saving Club in Sydney.
Surfen in Europa
De eerste surfers in het Verenigd Koninkrijk doken op in 1929. Het waren Joodse immigranten, die in Londen woonden, en die regelmatig naar de zuidwestkust van Engeland reisden om daar te surfen. De groep, onder leiding van Lewis Rosenberg, was begonnen met surfen na het zien van een Australische documentaire. Vervolgens bouwden ze hun eigen surfplanken, die ze regelmatig meenamen in de stoomtrein van Londen naar Newquay, een van de bekendste surfbestemmingen van het land. Surfen werd geboren in het Europese vasteland in Biarritz, Frankrijk, dankzij een Amerikaanse filmploeg die de golven daar ontdekte.
Na hun onvergetelijke ervaring met surfen bleven ze langer in Frankrijk en Noord-Spanje hangen. Hierdoor verspreidde het surfen zich langzaam maar zeker, en groeide het uit tot de sport die we vandaag de dag beoefenen langs de kusten van de Atlantische Oceaan.
Surf cultuur
Tegenwoordig wordt er bijna in elk land dat aan de oceaan grenst gesurft. Globalisatie, de verbeterde toegankelijkheid van reizen, de stijging van de levenskwaliteit en natuurlijk de invloed van de media spelen allemaal een enorme rol in het verspreiden van de liefde voor de sport.
Deze ontwikkelingen hebben een grote impact gehad op de traditionele surfcultuur, die inmiddels vaak wordt gekarakteriseerd door stereotiepe beelden van relaxte surf dudes en coole surfer chicks, nonchalante kleding, vlotte surf slang, populaire vakantiebestemmingen en surfkampen. Surfen is een activiteit die sportieve reizigers willen leren wanneer ze een trip maken naar kustlocaties in Spanje, Frankrijk, Portugal of zelfs in Nederland.
Leren surfen
Als je wilt leren surfen, is de leukste en beste manier om dat te doen door middel van een surfkamp. Tijdens een surfkamp krijg je les van ervaren instructeurs die alles op alles zetten om jou zoveel mogelijk te leren over de sport. Je zult merken dat je, door de goede lessen en begeleiding, een hoop vooruit gaat qua niveau tijdens het surfkamp. Ook zul je veel nieuwe vrienden maken als je eenmaal op surfkamp gaat. Je brengt veel tijd door met de mede-deelnemers en zult zo een sterke band voelen en veel nieuwe vrienden maken.
Heb je nog vragen?
Je kunt ons bereiken via: (020) 808 00 46 (Ma-Vr, 9-18 uur) of een mail sturen naar vragen@juvigo.nl
Laat een reactie achter